Uzun Ayrılık Yazıları

En umutsuz olduğun yerdesin. kafanı bir yerlere dayamış bir şeyleri dinliyorsun. kendinden başka her şeyi dinliyorsun. herkesi de dinledin. tekrar şaşırdın, tekrar ağladın, tekrar yenildin. geçer dediler geçmedi. geçer dedin, biliyorum dedin. yeniden de geçmedi. yemedin, yedin, sigara içtin, çok sigara içtin fakat unutamadın. yalnız kaldın, kalabalıkla taştın, çok konuştun, çok sustun. çok gezdin, çok uyudun, hiç uyumadın, yalnızca pencereden baktın. oyalandın, umutlandın, birazcık bayatladı numaraların. az okudun, sonra çok okudun. çok yazdın, çok fazla yazdın. hem ona, hem kendine, hem insanlara yazdın. insanlara anlattın, insanları dinlettin, onları susturdun. sonra dinlemediler, onlara kızdın. ağladın, yalnız kaldın, dövündün. bağırdın, kavga ettin, durmadın, sevemedin. en yakınını, en uzağını, en tehlikeli olduğunu, en tehlikeli bulduğunu seçtin. umutlandın, umutsuzluğa kapıldın. “beni yalnız bırakır mısınız?” da dedin, “müsaitsen arayabilir miyim?” de. geçti sandın geçmedi. ağlamadığını sandın fakat gözlerin doldu. özlemediğini sandın fakat içinde acıyan bir şeyler vardı. anlamlandıramadın, anlamlandırdın fakat konduramadın, kondurdun fakat yakıştıramadın kendine. unuttum dedin unutamadın. unuttum dedin, tekzip ettin. unuttum deyince anımsadın. anımsadıkça kanattın kendini. hatıralara sığındın, milyonlarca sefer anımsadın, sonsuz kere ağladın. hatıraları sevdin, hatıraları kokladın, onları öptün. kokuları unuttun, sesleri unuttun, resimlerden yoruldun. çok dinledin, dinlediklerine ağladın, ağladıklarına kızdın. kızınca bağırdın, bağırırken sesini beğenmediğinden midir nedir, konuşmak istemedin sonra. baktın, umutlandın, dayanamadın fakat haneye gidince yeniden ağladın. öğrendin, gördün, geçirdin, kaçırdın, kaçındın, tekrardan yapmadın. tekrardan kanmadın. tekrardan kanamadın, hala dirisin. dinlemedin, okumadın, izlemedin. resimleri sevmedin, hatıraları unuttun. hatıraları unutunca korktun. anımsayamadığın şeyleri özledin. kokuları, sesleri, mimikleri, jestleri, ellerini unuttun. kirpiklerini ve göz kapaklarını akıttın önce. saçları silindi. sözleri gitti. elleri yok. soyutladın, soyutlandın kendini. geçti mi? geçmedi. geçer dediler, onlarınki geçmiş, hepsi geçer. tarihleri unuttun, saatlerden bihabersin, şarkıların yok oldu. omuzlar yok. hava sisliydi, o yoktu. varmış gibi yaptı. sonra şarkılar geri geldi, sözleri hiç yoktu. müziğe darıldın, edebiyata darıldın. çok ayıp ettin. birisi gelsin de sana sevdirsin diye bekliyorsun. çok beklersin.

Özür dilerim , ben yeniden tutamadım kendimi . Yeniden nefret edemedim edemedim senden , yine bitiremedim seni . Ne kadar desem de , silemedim içimdeki sevgini . Öyle çok özlüyorum ki seni , hayır senin yerinde olsam daha fazla kıyamazdım bana. Fakat nasılda mutlusundur şuan . Ahım kaldı sanıyorum fakat yok herhalde , çok iyisin diye duydum . Öyle dediler işte , eh birazda üzüldüm ama merak etme bende iyiyim , iyi olmaya çalışıyorum . Senden sonra ne kadar iyi olabilirsem zor oldu ama yine de mutluyum , hem de o kadar mutluyum ki , seninle olduğum zamandan daha az acı çekmeye başladım . Nasıl diyebilirim ,alıştım sanki biraz . Hayli zaman geçti , böyle olması gerekli , böyle oldu. Ama bazen aklıma geliyorsun ve işte o zaman her şey yine eskiye dönüyor , bi an o kadar kötü hissediyorum ki ; ama merak etme biraz sonra geçiyor . bana sorarsan bu noktaya aklımın ucundan geçmezdi , ama olsun alışıyorum ben . Sonra neyin ne olduğunu da öğrendim . Saf değilim artık , kimseye inanmıyorum güvenmiyorum da . Sevmek desen zati katiyen olmayacak bişey . Ben bunları neden anlatıyorum ki bak yeniden geldin aklıma , hiç yoktun fakat var olman asıl zor olan . Zor , çok zor fakat olsun . Dedim ya alıştım ben uzatmak istemem , mutlusun diye duydum ya zati , bende mutluyum çok . Hiç olmadığım kadar , hiç olmadığın kadar . Çok mutluyum , iyiyim , huzurluyum , gülüyorum , eğleniyorum ve en önemlisi de sen yoksun daha ne olsun ?

Güne bir başka başlarsın, yollar sana farklı gelir, mesafeler kısalır, hava hep günlük güneşliktir… Ama sonra anlarsın, sevdiğinin sana gitmeden yaşattığı hayaller dünyasını.

Bedenimi saran yokluğun olmasaydı Kolların dururken Yanağını okşayan göz yaşlarım olmasaydı Soluğunun sıcaklığı varken Ellerim bomboş kalmasaydı Ellerin varken Seni seviyorum diye haykırdığım boş duvarlar olmasaydı Gözlerinin içi dururken Sevdamı anlattığım cansız bir resim olmasaydı Sen hala soluk alıyorken.

Uzun ayrılık sözleri yazımızda birbirinden uzun ayrılık mesajları , ağlatan ayrılık sözleri 2021, hüzünlü ve duygusal ayrılık mesajları bulabilirsiniz. 

Benden gidiyorsun sevgilim ! Yüreğimde yaşatırım sanmıştım seni. Oysa şimdi durduramıyorum , Azalışını izliyorum benden. Var olduğun tüm benliğimi kapladığın bu yürekte yok oluyorsun. Elimden bir şey gelmiyor. “Zaman çoğu şeyin ilacıydı belki Ama bizim katilimiz oldu.

Hayattan zevk almak istiyorsan bir yere kadar yaşayacaksın. Önüne geldiği gibi değil, elinden gelmediği kadar yaşamaktan bahsediyorum. Tıpkı seni birden deliler misali sevdiğim gibi. Aniden, durduk yere köpek gibi aşık oldum sana, sonra mı? Gittin işte. O kopek sahipsiz, o aşk karşılıksız, o aniden yaşanılan hayat ziyan oldu.

Kaderdir belki bizi bizden ayıran. Belki umuttur kapılarını kapatan. Sanki sevgiydi bizi birbirimize Sunan. Şimdi gidiyoruz ikimizde başka dünyalara. Seni geçmişime bırakıp gidiyorum. Anımsayacağım hep seni,hemen peşinden Kocaman bir tebessüm bırakıcam. Dünya küçük derler ya belki de karşılaşırız sakın korkma belki düşlerim, hayallerim çağrının olur dünyana. Hoşça Kal…

Ne sevmeye gücüm var artık nede aşık olmaya. Ne yeni insanlarla tanışmaya halim kaldı nede umut taşımaya. Yordu beni hayat. O kuvvetli kız yok artık. Elini çekti herşeyden kabuğuna çekildi.. Hayal dahi kuramaz oldu artık… Hayallerini yıkıyorlar ki. Hayal kurmaktan korkar oldu.. Her defasında iyi olduğundan güzel sevdiğinden mi kaybeder insan? İlla sevilmek değer bilinmek için kötümü olmak zorundayım? Hani iyiler her zaman kazanırdı.. Hani iyi olmak, güzel sevmek iyi şeylerdi…? Kötü mü olmamız lazım sevdiğimiz adam değerimizi bilsin diye? Sol yanımsın diyen adamın sol yanı acımıyor mu hiç? Bu kadar mı kalpsizsin be adam! Sol yanına dokunduğunda aklına beni getirmeyecek kadar mı kalpsizsin?

Biliyor musun çıtır çıtır kırdılar beni. Artık ne olursam olayım, katiyen daha önceki ben olamayacağım. Gördüğü kötülüklerden sonra, eskisi gibi bakamayacak kadar değişti gözlerim. Tenimin dokusu değişti ve asıl garibi, ellerim yaşlandı bak!

Seni seninle yaşamak varken, sensiz yaşıyorum şimdi. Ayrılığımızın bilmem kaçıncı günü, bilmiyorum. Sensiz geçirdiğim günleri, günden saymıyorum zira. Öylesine sebepsiz nedensiz yaşanmış gibi. Yaşamak zorunda kalmışız gibi. Sen yoksun, her şey manasız şimdi. Her şey boş sanki. Kuşlar seninleyken daha bir güzel cıvıldıyordu. Rüzgar daha yumuşak esiyordu sanki. Şimdi ne vakit çıksam sokağa rüzgarın sert esişi acıtır canımı. Canımı acıtan belki de rüzgar değildir, ne dersin ? Seni senin yanında dahi özlerken şimdi ne denli özlüyorum haberin var mı? Sen yoksun artık. Ellerin yok, kokun yok güldüğünde küçülen gözlerin yok artık. Yanında saatlerce saçmaladığım sen yoksun. Kollarının arasında kaybolmuyorum da. Sen yoksun artık.seninle beraber ben yokum. Biz yokuz artık. Bize konusunda hiçbir şey kalmamış artık. Hatıralardan başka.. doğup büyüdüğüm semtin yürüdüğüm tüm caddelerin bir köşesinde sen gizlisin. Senden bir hatıra, senden bir gülümseme, bir ağıt, bir özlem ve hasret.. Şimdi ne demeli bilmiyorum. Ne diye hitap etmeliyim sana. Kavuşamadığım mı? Yarım kalıp bitiremediğim mı? Hazır lafı açılmışken bir şey de itiraf etmek istiyorum sana. Biliyor musun ahver, seni artık eskisi kadar merak etmiyorum. Araştırmıyorum sözgelişi neler yaptığını. Kızlarla olman beraber zaman geçiriyor olmanın düşüncesi de pek fazla yakmıyor canımı. Sana yazmak da gelmiyor içimden. Bir takım geceler haricinde. Sözgelimi, sözgelimi artık görsem bir sefer daha da demiyorum. İsmini bile anmıyorum artık. Bu ne demek biliyor musun? And ver , gözlerine kurban olduğum, kavuşamadığım, ömrüne ömrümü veremediğim bunun açıklamanını yapabiliyor musun kendine? Ben yapamıyorum. Nasıl olur da insan vazgeçer deli gibi sevdiğinden. Nasıl olur da gülüşünü görmezden gelebilir ? Bir saat konuşamadığımızda kafayı yer, delirirdim anımsıyor musun? Kaç gün oldu bak. Kaç gündür bir kelime dahi etmiyoruz seninle. Nasıl duruyorum söylesene. Yoksa , yoksa uğruna can veririm dediğim seni sevmiyor muyum artık. Bir şeyler söyle sende. Bir şeyler açıkla. Hani dedim ya bir takım geceler diye. İşte o gecelerden biride bu gece. Bazen öyle zamanlar yaşıyorum ki. Keşke diyorum. Keşke bitmeseydik biz. Keşke ellerimiz ayrılmasaydı. Özlüyorum. Özlediğimi her fark ettiğimde seninle oturduğumuz yerlere gidiyorum. Seni anıyorum neler konuştuğumuzu hatırlıyorum. Sonra sonra hiç olmamışsın gibi devam ediyorum hayatıma. Hiç görmemiş, ellerini hiç tutmamış boynundaki cenneti hiç tatmamış gibi. Gözlerinin içinde kaybolmamış gibi devam ediyorum hayatıma. Hiç tanımamış, hiç sevmemiş gibi..

Sadece sevmek az kalıyormuş demek ki. Fedakârlık yetmiyormuş, sahiplenmek önemsenmiyormuş. Günlerce hasret kalmak umursanmıyormuş demek ki giderken. Artık konuşamıyorum, gözyaşlarıma gömdüm çığlıklarımı

Bir insan düşünün, çevresi kalabalık. Onlarca, belki yüzlerce insan… Sevecek yüzlerce yeniden belki onlarca kişisi var. Bir de ben,onların arasından tek seveceğim o. Hep severim,yeniden severim. Onun,yalnızca sevecek birisi kalmayınca aklına gelen ben. Onu yüzlerce kişi geçsede hayatımdan,seveceğim. Bana her geldiğinde,tekrar bağışladığım, Yüzündeki o tek gülüşe,satırlar yağdırdığım, Gelsin diye geceleri sayamadığım, Geldiğinde soluk alamadığım, Dünyaları önüme serselerde,içinde o olmasa hiçe saydığım, Yürüyüşüne hayran kaldığım, Elimi tutuşuna,yüzüme dokunuşuna kandığım, Beni anlamayışına yandığımsın. Fakat artık ömrüm olsan,yaşayanı sikeyim. Bir kağıt bir kaleme bıraktığın günlerdeyim. Elimi tutsan,otursak yeniden yere,yüzüne bakarak anlatsam. Olmazdı demi ? Onlar gibi olamazdım. Onlar gibi düzmece olamazdım.Zira sevdim. Sen benim mahcupluğumu sevdin. Onlarla yaptıklarından yeniden ben utandım.Yapmaz dedim.Yapamazdın. Yeniden gelip beni sevmedin. Hep onlarla gezdin.Onları sevdin.Onlarla seviştin. Onlarla güldün.Onlarla mesut oldun. Mutsuz olunca,derdin olunca hep bana kaldın. Evet çok sevdim.İnsanın sevdiğini içinden atması ne demek sen bilmezsin de ; Şimdi gittin,bir daha dönersen derdini ayrı tasanı ayrı sikerim. Tam olarak kız gibi sevdim. Güçsüz birini görünce kız gibi deme artık. Zira öyle bir kız yarattın ki küllerinden, Tanımaya kalksan sokakta kestiğin racondan utanırsın. Küfür etmemi istemezdin ya , kızların ağzına küfür yakışmazmış. Senin birlikte olduklarının ağzındakinden temiz benim saf küfürlerim. Küfürü ettirene mesele,eden de değil ya suç. O küfürü etsen de yanıyosun,içinde tutsanda yanıyosun. Ayrılığı haketmedik.Güzel sevdik. Canımız yanmaz dedik,güçlüyüz. Canımız çıktı belli etmedik. Orospu çocuğunun teki,görüpte dalga geçmesin diye, İnsanların arasına karışıp,bir de hiçbirşey olmamış gibi güldük. Arsızlaştık. Yüzümüz düşüktür hep.Bi gülüş yerleştirip mutlu gözükmeyi öğrendik. Sevdiğimizin,annesini de seviyoruz diye,anneye küfür etmemeyi öğrendik. Ofsaytın ne olduğunu öğrendik. Sevince,aklın insanı nasıl ayrıldığını öğrendik. Kimimiz de,sevdiği için,iyileşmeyi öğrendi. Dünyada,bir emel uğruna yaşamayı öğrendi. Sevildikçe,kendini de sevmeyi öğrendi. Fakat gittiler. Gittiklerini de öğrendik. Dünyadaki bütün ruh hastalıklarını öğrendik. Bütün ilaçları öğrendik. İçkinin tadını,ciğerlerin can verişini öğrendik. Günlerce uykusuzluğu öğrendik. Şuurumuz yerinde değilken dahi düşünmeyi öğrendik. Sevilmemeyi öğrendik. Canın nasıl alev alıp yandığını öğrendik. Yaralarımız çoğaldı,yaralarımıza dokunup hoşlanmayı öğrendik. Yari yar olanın,yari sararmış yarasını. Yari yar olmayanın felek sikermiş anasını. Yari allahtan çok seversen alırmış yarısını. Sevmeyene çare yok doldur boşları başkan.

Aşk, fedakârlık, sevgi, güven ve daha nicesi… Her anını bin bir zevkle yaşadığım duygulardı. Oysa şimdi tek gerçek çıkıyor karşıma, acının asıl olan duygu olması.

Ne sevmeye gücüm var artık nede aşık olmaya. Ne yeni insanlarla tanışmaya halim kaldı nede umut taşımaya. Yordu beni hayat. O güçlü kız yok artık. Elini çekti her şeyden kabuğuna çekildi.. Hayal bile kuramaz oldu artık… Hayallerini yıkıyorlar ki. Hayal kurmaktan korkar oldu.. Herdefasında iyi olduğundan güzel sevdiğinden mi kaybeder insan? İlla sevilmek değer bilinmek için kötü mü olmak zorundayım? Hani iyiler her zaman kazanırdı.. Hani iyi olmak, güzel sevmek iyi şeylerdi…? Kötü mü olmamız lazım sevdiğimiz adam değerimizi bilsin diye? Sol yanımsın diyen adamın sol yanı acımıyor mu hiç? Bu kadar mı kalpsizsin be adam! Sol yanına dokunduğunda aklına beni getirmeyecek kadar mı kalpsizsin

Kıskan ya. Biriyle konuştuğumu görünce trip at bana. Bir benimle konuş de. Gecenin bir yarısında uyandır, sesini özledim de. Hep senin sesinle uyuyup senin sesinle uyanayım. Olmuyor başka türlü, rahat uyuyamıyorum de. Benden 1 saat haber alamayınca ortalığı ayağa kaldır. Yap başka bir deyişle. Sahiplen. Kıskan. Sev. En çokta özle. Yüzünü görmek istiyorum de. Görüşelim olmuyor sensiz de. Haberim olmadığında kapıma kadar gel, çık dışarıya de. Tek başıma evin önüne bile çıkarma beni. Hep benden bekleme, biraz da sen özle. İhtiyacım var sahiplenilmeye. Tek taraflı olunca olmuyor, hep bir şeyler eksik oluyor.

En zayıf anımda sevmiştim seni, bana güç, dizlerime derman gözlerime fer olmuştun. Şimdi anlıyorum aslında en zayıf o anımda bile ne kadar güçlü olduğumu, yanlış insanı sevmemin asıl zayıflık olduğunu.

Canım yanıyor.Seni sevmek istemiyorum ben.Seni her gördüğümde kalbimin yerinden çıkacakmış gibi atmasını istemiyorum.Rastgele bir insan ol benim için artık.Bir şey dile getirme. Benim için bir manaya gelme.Seni gördüğümde yanından rastgele biriymişsin gibi gidebileyim.Elim ayağım birbirine girmesin.Gözlerim dolmasın artık.Nefret ediyorum bu duygulardan … Seni gördüğümde kendime hakim olamamaktan nefret ediyorum.Çıkma karşıma terket bu şehri yada müsaade et unutayım seni.

Korkuyorum artık, tebessüm edemiyorum bana iyi günler dileyenlere, muhabbet edemiyorum bana halımı hatırımı soranlarla. Korkuyorum birinin bana, senin gidişinle yaşattığın o acıları tekrar ettireceğinden.

Kendi odamda yok oluyorum bazen. Koca bir boşluk oluveriyorum. Hiçlik, zemheri bir hiçlik… Tıpkı gidişinle kocaman ve boş bir salon gibi kalan gönlüm misali…

Hüzünlü Ayrılık Sözleri Uzun

Her şeye sahiptim ben, hayatım rengârenkti. Şimdi nelerim var ! Koca, boş ve karanlık bir hayat, giderken götürdün bütün renklerimi.

Uzun ayrılık sözleri yazımızın sonuna geldik daha fazlası için bizi takip edin.

Hep azar azar severdin beni, her gün elimi tutmaz, her hasret sonrası bana sarılmazdın. Hoşuma giderdi bu, birden yaşamayı sevmemen hayatı. Ama bir türlü sevemedim, benden bu ani kaçışını.

Ne biliyor musun. Bir takım şeyleri çok merak ediyorum. Fakat favori merakım sensin. En çok seni merak ediyorum. Sözgelimi hasta mısın şu an? Başın ağrıyor mu? Üşüyor musun? Sıkıca sarılabilirim zira. Korkuyor musun? Elini tutup bir daha katiyen bırakmam. Ağlıyor musun? Ömrümün sonuna kadar gözyaşlarını silebilirim. Ağlama. Gülüyor musun? Ben hep gülüşünü izlerim. Yaşamak istiyorum fakat ben seni. Güldüğün şeylere birlikte gülmek istiyorum. Ağladığın vakit bende ağlamak, korktuğun vakit bende korkmak istiyorum. Heyecanlı olduğun vakit kalbinin atışlarını dinlemek istiyorum. Saatlerce gözlerinin içine bakmak, istediğim vakit öpmek istiyorum. Müsaade et. Müsaade et seni seveyim. Saçlarınla oynayayım. Kusurlarınla dalga geçeyim fakat en çok da ben seveyim onları. Biraz sen öp, biraz ben. Biraz sen sarıl biraz ben. Kapıyı açtığımda kocaman bir ayıcıkla karşıma çıkan sen ol. Başkası değil. Düştüğümde gülüp, sonradan yardım eden de sen ol. Sesim güzel olmadığı halde şarkı söylememi iste, söyleyince de gül fakat yeniden de sen sev. Başkası değil. Çikolatalarımı saklı saklı yiyen de sen ol. Daimi sana uzun iletiler atıyorum. Yazı yazmayı seven insanım ben. Çok konuşuyorum kızıyor musun bana? Korksam sarılır mısın, öper misin defaatle boynumdan? Ağlasam siler misin sende benim gibi göz yaşlarımı, “ben hep buradayım” der misin? Sen burada mısın ki? Bakıyorum… yoksun. Sağıma bakıyorum yoksun, soluma bakıyorum yoksun. Sen hiç yoksun, birazcık bile.

Sana söyleyecek onlarca sözüm vardı her satırında selzenişlerime rastladığım… Her paragrafta oluk oluk yüreğimden süzülen gözyaşlarım vardı… Her kelime sendin yüreğime dokunan. Ben virgüldüm sense sadece sonları severdin… Kusursuzca tasarılanmış hayallerimiz vardı, umutlarımız vardı… Nasılda küle döndü yürek örneği ,yaşanacak olup yaşanamayanlar. Senli zaman kiplerim vardı yüreğimin kuytularında… İsiminin geçtiği satırlarda boğazıma yapışan duygu yüklü yaşanmışlıklarım vardı. En çok kanadığım yerden susturdun beni,SENDEN… Kanayan her yarama seni basmayı öğrenmiştim, şimdi se(n)l altında boğulurken gözyaşlarımdan, senden başka ne basılır isiminin geçtiği satırlarda yüreğe… Sen yoksun ya olmadığın satırlarda seni aramak çok zor oluyor. İsiminin geçmediği tümcelerde gittiler biriktirmek soluk aldırmıyor paramparça olmuş şu yüreğe.

Duygusal Ayrılık Mesajları

Bütün o yaralayan sözlerin bir bir geçti önümden, adeta nefretini kustun bana giderken. Bunların hiç birisi için kızmıyorum da sana, tek bir soru kaldı aklımda; neden, neden bu kadar erken gittin benden!

Kırıldım abi. Çok kırıldım. İç çektim. Kimse beni düşünmedi. Soluk alamadım,yeri geldi. Kokusunu almaya kıyamadığım,benden gitti. Hemde kendine iyi bak diyip gitti. Abi ben kendime nasıl iyi bakayım. Benim tek bakanım olsun istediğim benden gitti. Ben nereye gideyim ? Kendime iyi bakıp ne yapayım ? Can dediğim canımı söktü Yar dediğim yaradana darıldırdı ama ben yine de iyi bakayım mı kendime abi ? Gözlerim renkli değildi ama renginin bi ismi vardı Şimdi hiç bi bakışımın rengi o değil. Çünkü bakabildiğim hiç bir yerde yok. Gücüm bu kadar benimde işte,ben bu kadarım. Yazarım seni,karşımdayken iki tokat sallayamam. Arkandan sallarım sana olan hasreti, Bide bana okumadığın şiirlerini düşünür, Kalemsiz kağıtsız şair olurum. Hiç bi şiirini bana yazmamış abi. O şiir sever diye ben şiir oldum. O beni sevemedi,başkalarını yazdı hep , benim yüreğimle. Benim kalemim bi ona çalışırken,onun kalemine eşit olamadım. Hep tek kale oynadık sevdayı. Abi ben oyun bilmem,benim çocukluğumda böyle geçti. Oyun oynamayı bilmiyorum diye kimse beni yanına almazdı, Oyun oynamayı öğrenemedim,babamda elimden tutup oyun öğretmedi zaten. Dosdoğru derler ya,dosdoğru olmak doğru değilmiş, Oyalanmak lazımmış değişik duraklarda,bilmediğin adreslerde. Her geçene sormak gerekliymiş adresi, Bir takım yolundan alıkoyacak, bir takım yolunun ismini unutturacak, bir takım yolundan çıkaracak. Biri de elinden tutup da o adres bana çıkıyor çiçeğim demeyecek bir daha. Kimsede çıkıp bir daha öyle sarılmayacak abi. Konuşurken dudaklarıma değil de gözlerime bakmayacak kimse. Gökkuşağı olduğumu söylemeyecek bana bir daha kimse. Sevilecek bir yanım yok , safımda üstelik. Fakat hiç bir ademoğlu çıkıpta saflığımı sevmeyecek bir daha abi Ben bunun acısını sana yazmayım da nasıl anlatayım.

Ben sana hiç umulmadık bir anda rastladım. Beklenmedik bir fırtınaydın gözlerime. Neydi beni büyüleyen o tarifsizlik? Bakışların abluka etme altına almıştı sanki bedenimi. Sarmaş dolaş olmuştum kokunla. Hücrelerimi yerinden oynatmıştı kirpiklerin… Ben sana hiç umulmadık bir anda rastladım. Sahipsiz kalbimin tek sahibi olmuştun. Bedenimdeki sebepsiz titremenin ve yüreğimdeki o manasız sızının tek faili sendin. Attığın o mermi kalbime saplanmıştı. Hiçbir hastanenin kabul etmediği ağır olaydı halim..

Benim kalbimde yalnızca üç kişi oldu. Birincisi, aşık olduğum sevdiğim Sen. İkincisi, beni aldatan terk ettiğim Sen. Üçüncüsü, her şeye karşın unutamadığım Sen. Hepinizin yeri bende ayrı.

Gecenin bir yarısı Sezen Aksu şarkısında aklıma geldin, yüzümde hafif bir gülümseme, gözlerimde ufak bir dalgınlık, ve içimde koca bir yangın. Ben o hatıran acısını nasıl tarif edebilirdim bilemiyorum,bende bıraktığın yıkıntının içinden, sağ çıkmayı beklermiş gibi, koca bir yıkıntı içinde ben ,ve tek sebebi sen.

Yaşadığımız onca güne rağmen, harcanan emeklere rağmen hep giden oldun sen,  sürekli gittin benden. Peki, hiç sevmemiş miydin? Neden bu kadar anıyı beynime çaktın da gittin… Sen de küfrettiğimiz insanlar gibiymişsin.

Gözlerinin içine bakamazdım senin hatırlar mısın, kızardın da bana bazen, ‘neden kaçırıyorsun gözlerini benden’ diye. Baktım işte ta gözlerinin içine,keşke o zaman da kendine kısaydın, ben neden gidiyorum diye.

Onlarca anıyı silmek ne kadar zor biliyor musun geçmişten. Senin gittikten sonra silmemi istediğin hayatımdan. Oysa ne güzel olurdu şimdi anılarıma eskiyen yerine ilk gün ki gibi demek

Koca bir şehirde sana güvenmiştim ben, seni sevdikten sonra bıraktım ben kapısını kitlemeyi gönlümün. Gel derdim, gönlüm hep senin. Taki sen o kapıya gidişinle mühür vurana kadar. Artık kendime bile bihaber gönlüm. Ne tanıyabiliyorum, ne de söz geçirebiliyorum.