Ağlatan Sözler
İnternet ve çeşitli mecralardan derlediğimiz Ağlatan Sözler içeriğimizi okumaktasınız. Bu sayfada bulunan sözler ile ilgili yorumlarınızı ya da benim de söyleyeceklerim var diyorsanız eklemek istedikklerinizi, en altta bulunan yorum alanını kullanarak bize gönderebilirsiniz.
Sen kalmaya bir neden bulamadın ya, ben ölmeye ne bahaneler bulurum şimdi.
Ağlamak gözlerdeki yaşı boşaltır, acın ise hep taze kalır.
Kimseye göstermem üzüntümü. Gündüzleri gülerim, geceleri yalnız ağlarım.
Gülmek her zaman mutlu olmak için değildir. Bazen öyle gülmeler vardır ki; en büyük acıları gizlemek içindir…
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı,
Dudaklar gülerken insan ağlayamaz mı?
Bu kentin en tenha yeri kalbimdir şimdi.
Konuşsam dilim yanar, sussam kalbim…
Adın ki en güzel kelimedir dağarcığımda ne zaman ansam; kelimelerim kendini asar darağacında.
Bakmayın öyle tabii ki de ağlamıyorum, giden sevgilinin ardından su döküyorum.
Bilsem ki bir daha hiç dönmeyecek, bilsem ki gözyaşım hiç dinmeyecek, utanmam sıkılmam mutsuzluğuma, şimdi sensiz cehennemde yaşlanacağım.
Özür dilerim gözlerim, ben sevdim sen ağladın.

Mesele ölmek değil kardeş! Mesele birini delicesine severken ondan zerre kadar bir karşılık görmeyip günden güne erimektir.
Mutluluk mu? Evet, adını duymuştum.
Ve ağlamak, ana dilidir tüm dillerde ayrılığın.
Özledikçe kırılırsın, kırıldıkça dolar gözlerin.
Başkasını sevmen, bana acı verir mi sandın? Sen beni de sevmemiştin ki zaten. Çocuktum işte, öyle inanmıştım ki döneceğine.
Bir göz bir göze neler anlatabilir bilmem ama bir söz bir gözü yıllarca ağlatabilir.
Sen bana bir masal anlattın, ben o masalda yaşamaya başladım. Masallar mutlu sonla biter ya, neden son sayfayı yırttın?
Havam bozulmaya başladı yine. Gözlerim de dolmaya. Sanırım içimde bir yerlere sen yağdı gece gece.
Kime desem adını çıkmazlara giriyorum ağlamak geliyor içimden zor tutuyorum kendimi seni severken ağlıyor incinmiş yüreğim.
Gözlerin bir çığlık, bir yaralı haykırış. Gözlerin bu gece çok uzaktan geçen bir gemi. Ellerin bir martı, telaşlı ve ürkek. Ellerin fırtınada çırpınan bir beyaz yelken.
Uykusuz gecelerimde gözyaşlarımla yazdım adını kalbime güneşsiz günlerimde kanımla suladım resimlerimizi yeniden gelirsin diye!
‘Zamana bırakalım her şeyi’ dedi. Ya beni kime bırakacaksın, dedim sustu. Bir daha öldüm.
Bazen ağlamak istemezsin,
ama gözlerin seni dinlemez.
Çok farklı bir durumdur ayakkabısı yırtık bir çocuğun okulda gün boyu ayakkabısını saklamaya çalışması.
Ağladığın zaman beni ara, seni güldüremeyebilirim ama seninle ağlarım.
Benden su katılmamış şiirler istiyorsun. Kalem mi yazıyor sandın? Ben harfleri denizlerden söküp tek tek, gözlerimden süzüyorum göremiyorsun.
Eğer sonu mutlu bitmeyecekse, bana masalların dilinde konuşma ne olur.
Güldüğüme bakıp da sanmayın beni bahtiyar attığım her kahkahada binlerce gözyaşı var.
Ömrümün her gününde, asırlık elem saklı. Adın kalbime mühür artık, dilde yasaklı!
Şu aralar tek isteğim, birinin omzuna yaslanıp içim sökülene kadar ağlamak…
Bazen insan ‘Seni seviyorum’ diyemez. Sadece ‘Sana da iyi geceler’ demekle yetinir.
Serçe kadar yüreğimin, gökyüzü kadar sancısı var bu gece.
Keşke yanımda olsaydın demiyorum, biliyorum ki; isteseydin olurdun.
Anlatamıyorum fakat sen anla sevgilim… Ne olur anla…
Vazgeçtik bizde, hem de çok seve seve..
Biz de unutmuş gibi yaparız. Hiç kırılmamış, hiç ağlamamış gibi.
Anıların, umutların kaldı bende, anlasana…
Senin de sevdiğini sanmıştım. Ya da öyle olmasını istediğim için, kendimi buna inandırmıştım.
Uyanmak istemiyorsan, berbat bir hayatın vardır. İşin ilginç yanı uyuyamıyorsan da berbat bir hayatın vardır.
Eskiden karanlıklardan ve yağmurlardan korkardım şimdi ise yağmurlar gözyaşım oldu, karanlıklar ise sırdaşım oldu.
“Hayatta sevmem” dedin ya, bunun ahireti de var, umutlanıyor insan işte.
Gelecekten de pek umutlu değilim artık. Adı gelecek olsa ne olur, seninle gelmedikten sonra.
Yağmurda yürümeyi sevmişimdir hep, kimse ağladığımı görmüyor diye. Charlie Chaplin
Şarkılar yalan söylüyor, ağlatan hiç bir şey güzel değildir. Alaattin Çağıl
İnsan yaşı ne olursa olsun, ağlarken hep kimsesiz çocuktur.
Ağlamak bazı acılarımda yetmiyor…
En kötüsü de; berbat bir hafızam vardı, seninle geçen her şeyi hatırlıyordum.
Ağlayan gözlerim bir gün mutlu olacak o zaman sen ağlayacaksın benim mutlu olduğumu görünce kahrolacaksın!
Yağmur dökülüyor şehrime. Bardaktan boşalırcasına. Bu son diyorum bu son! Her defasında bitirdiğim yerden başlıyorum yine sana aşka.
Gel de birbirimizin kadrini bilelim. Çünkü ansızın ayrılacağız birbirimizden.
Kimseyi kırmayayım diyorum, bir de bakıyorum kendim paramparçayım.
Aynı kitapları okur, aynı filmleri izler, aynı müzikleri dinlerdik. Herkesten farklıydık biz. Biz gerçekten ayrıydık. Şimdi ne okusam, ne izlesem, ne dinlesem hemen elim telefona gidiyor sonra o eskidendi diyorum çünkü biz artık gerçekten ayrıydık.